السلام علیک یا باقر العلم بعد النبی

آسمان و زمین در ماتم و عزایند، آری!!! روز عزای فرزندِ دیگری از آل طاها نزدیک است...

دل ها برای تسلای خاطر ، همزمان با چشمان می گریند...

امواج متلاطمِ اشک در چشمانِ خیره به بقیع می درخشند و تلالو رنگ های آن به رنگ گنبد طلایی ای می شود که هیچ گاه بقیع به خود ندید...

گنبدِ بقیع به پهنای آسمان و به رنگ نیلی آسمان است...

جای جای بقیع نشان از بی نشان ها دارد...

اما صدای بقیع رساترین صدا خواهد بود...

شنیدن قال العشق ، ترنم بارانِ نور خواهد بود...

و هر کجا که زمزمه «قال الباقر» باشد؛ آنجا زمزم هدایت، همیشه جوشان خواهد بود.

پس با تمام وجود می گوییم: قال الباقر (علیه السلام):

تواضع ، راضی بودن به نشستن در جایی است که کمتر از شأنش باشد ، و اینکه به هر کس رسیدی سلام کنی ، و جدال را هر چند حق با تو باشد ، ترک کنی .
بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج 75، ص (176(

چه بسا شخص حریص بر امری از امور دنیا ، که بدان دست یافته و باعث نافرجامی و بدبختی او گردیده است ، و چه بسا کسی که برای امری از امور آخرت کراهت داشته و بدان رسیده ، ولی به وسیله آن سعادتمند گردیده است .
بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج 75، ص (166(

خداوند عزوجل کسی را که در میان جمع ، بدون ناسزاگویی شوخی کند ، دوست دارد .
کافی ، ج 2 ، ص (663(

خداوند دنیا را به دوست و دشمن خود می دهد ، اما دینش را فقط به دوست خود می بخشد .
 بحارالانوار ، دار احیاء الترا العربی ، ج 2 ، ص (215(