سلام خواهر...

سلام فطرس جان
اين آدرس وبلاگ جديد منه.
خوشحال ميشم بهم سر بزني.
.
بابت اين مطلبتون متشکرم. تذکر بجايي بود که بهش احتياج داشتم. گاهي دفاع بد در واقع گل به خوديه و تجربه هاي بدي هم در اينطور موارد داشتم متاسفانه.
.
احقاق حق جاهاي مختلف شکلهاي مختلف پيدا ميکنه. گاهي اصلا لازم ميشه آدم از حقوق ماديش بگذره تا حقوق معنويش رو به دست بياره. گاهي هم البته گذشت کردن منجر به جري شدن فرد ظالم ميشه. و يا آدم خودش ميبينه که تاب تحمل گذشت رو نداره.
خدا انشاالله خودش بهمون توفيق شناخت حق و راه درست احقاق اون رو بده.
موفق باشيد

با سلام
باپيام نوشته ي شما موافقم جان کلام اين است اگر هم در مقابل توهيني يا حق کشي فرياد مي زني بايد براي رضا خدا باشد نه پاسخ به منيت ها اما در مورد به کار بردن مثال خلافت در اينجا بايد گفت اين مثال نکاتي دارد که با بحث اصلي نمي خواند و شايد ايجاد مناقشه کند براي بهره گيري از سيره معصومين در اين بحث مي توان به مثال هايي مراجعه کرد که حق شخصيشان مورد ظلم واقع شده است مانند توهين هاي بيشمار کفار به پيامبر اعظم
موفق و مويد باشيد

مطلب بسيار بجايي بود اون هم در جامعه کنوني ما که متاسفانه آدما در همه حال براي هم گارد گرفتن و منتظرن يک حرف يا حرکتي از بقيه سر بزنه و بدترين شکل رو براي تلافي کردن انتخاب کنن.
اما خوبه که همون طور که شما گفتي آدم يا به مانند رفتاري که مورد ظلم واقع شده عکس العمل نشان بده که ميشه حالت دوم. يا صبر کنه و با يه صلوات منيّت رو از بين ببره... که البته با نطر شما کاملا موافقم که اين بهترين راهه...