به هر کس که مي رسيدند از ترس سلام مي کردند...
بچه که بودم دعوا که مي ديدم، همش دنبال کسي بودم که همه چيز رو آروم کنه...شايد الانم همين عادت مونده باشه برام...اما...
امان از وقتي که چشم همه بچه ها به عمه باشه...