ناگهان چقدر زود تمام شد؛

خداحافظ ای ماه رسول خدا(ص) ،آمده بودی مرا برای ماه خدا آماده کنی، ولی دلمشغولیهای دنیا چنان سرگرمم کرده بود که صدای آمدنت را نشنیدم، ناگهان بوی رفتنت به مشامم رسید.

 شاید اجل مهلتم ندهد که وجودت را دوباره لمس کنم، پس لحظه های رفتنت را تنها با یاد آمدن ایام الله یارای تحمل است.

اللهم صلعلی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

...من از همه به سوی تو گریخته و در پیشگاه تو ایستاده‏ام،در حالی که دلشکسته و نالان درگاه توام و به پاداش تو امیدوار...

اگر اجلم فرا رسیده و کار شایسته‏ای نداشته‏ام که مرا به تو نزدیک سازد، اعتراف به گناه را وسیله آمرزش تو ساخته‏ام…