روزی امام صادق علیه‌السلام از یکی از شیعیان به نام "سدیر" پرسید:

- آیا هر روز حسین(علیه السلام) را زیارت می کنید؟
- خیر!
- آیا هر جمعه زیارت می کنید؟
- خیر!
- هر ماه چطور؟
- خیر!
- هر سال چطور؟
- گاهی چرا.
آنگاه فرمود:
- ای سدیر، با توجه به اینکه هزاران فرشته غبار آلود و گریان، هر روز حسین علیه‌السلام را زیارت می‌کنند و خسته نمی‌شوند، چرا تو هر هفته، یا هر روز یک بار، آن حضرت را زیارت نمی‌کنی؟
سدیر گفت: فدایت شوم، میان ما و او فرسنگ ها فاصله است.
در این هنگام امام صادق علیه‌السلام فرمود: بر پشت بام برو ... و بگو:
السلام علیک یا اباعبدالله ، السلام علیک و رحمه الله و برکاته؛
با این کار برای تو زیارت محسوب می‌شود و پاداش حج و عمره می‌یابی.

*****

میلاد دومین ثمره پیوند آسمانی علی علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام بر زمینیان و آسمانیان مبارک...

روز مبعث، روز سرنگونی زنده به گور شدن ارزش هاست. روز خواندن به نام خدا، روز منور شدن جهان از مرکز هستی.

این روز بزرگ بر تمامی مسلمین و عاشقان حضرت خاتم (صلی الله علیه و آله) مبارک باد.

       صبر را مفهوم معنا زینب است                  کعبه ی غمهای دنیا زینب است

چون حسین است آفتاب شهر عشق        ماهتاب عالم آرا زینب است

زینب، تو هدیه ای از طرف خدا بودی. تو نه تنها زینت پدر، که زینت مادر و همه خاندان نبوت و امامت بودی. صبْر بلندترین واژه ای بود که در تو به ودیعه نهاده شده بود. کدام مصیبت در دنیا با مصائب تو و کدام قلبْ با قلب تو در داغ دیدن برابری می کند. هیچ قلب چون قلب تو نسوخت و هیچ چشمی چون چشم تو، زیبایی را در صحرای کربلا ندید.

حضرت زینب علیهاالسلام تنها 56 سال امانت الهی خویش را بر دوش کشید. نقل است که در اواخر عمرِ آن بانوی بزرگ، در مدینه منوّره قحطی پیش آمد. عبداللّه بن جعفر، همسر حضرت زینب علیهاالسلام ، درشام مزرعه ای داشت و ناچار به اتفاق همسر خود در آن دیار رحل اقامت افکند. حضرت در آن سرزمین بیمار شد و در همان جا روح خود، این امانت الهی را به صاحبش بازگرداند و با جسمی خسته از فراز و نشیب زمان و رنجور از جور مردمان به دیار باقی شتافت. عروج ملکوتی آن بانوی مکرمه بنا به قول مشهورْ در پانزدهم رجب سال 62 ق رخ داد. اینک مزار شریفش، قبله عاشقان خاندان عصمت و طهارت است.

روزی که علی به کعبه آمد به وجود                 از بهر علی خدا در از کعبه گشود

دربسته بداد خانه ی خود به علی                     حقا که علی است خانه زاد معبود

یادمه  بچگیم،  وقتی مامانم می خواست ایستادن روی پاهای خودم رو به من یاد بده گفت:«بگو یا علی» و وقتی می گفتم «یا علی» ، جواب می شنیدم«علی یارت». به خاطر همینه که وقتی «یا علی» می شنوم ، ناخودآگاه یادِ ایستادن می افتم، یادِ بلند شدن، یادِ امید برای به جلو رفتن.

بزرگ تر که شدم هر وقت می خوردم زمین یادم می افتاد که یادم رفته بود بگم «یاعلی».

بابی انت و امی یا مولای! جانم به قربانت مگر با تو چه کرده اند که گفتی : «از آن لحظه که پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) رحلت کرد همواره مظلوم بوده ام ^» . مگر کسی می تواند چنین عظمتی -که فرشتگان هم بی شک در آن حیرانند- را ببیند و اینچنین در حقت ظلم کند. آنان چه کرده بودند که مولایی چون تو را نفهمیدند.

رسول خدا(ص) فرمودند: « من و علی از یک نور آفریده شدیم ، چهار هزار سال پیش از آنکه خدا آدم را بیافریند و چون خدا آدم را آفرید این نور را در صلب آدم قرار داد و همچنان یکی بودیم تا در صلب عبدالمطلب از یکدیگر جدا شدیم و در من نبوت جایگیر شد و در علی وصیت»

دانی ز چه این چرخ کهن می گردد               نه بهر تو و نه بهر من می گردد

از گردش آن چون علی آمد به وجود             می بالد و دور خویشتن می گردد

خدایا! «یا علی» گفتن را، «یادِ علی» بودن را، «با علی» نجوا کردن را از ما نگیر که هر چه داریم از نور وجودی بزرگانی چون علی است و هر چه نداریم از بی تفاوتی به وجود بزرگانی چون علی است؛ و مباد بر ما که فراموش کنیم دلتنگی های بی علی بودن را .

پیشاپیش ولادت مولود کعبه بر همه ی عاشقان مبارک باد.

هر که از خدا پروا نماید، از او پروا کنند و هر که از خدا فرمان برد، از او فرمان برند و هر که از خالق اطاعت کند، از خشم مخلوق ترسی به خود راه ندهد و هر که آفریدگار را خشمگین سازد، پس باید مطمئن باد که به خشم آفریدگان دچار آید.

حضرت امام هادی(علیه السلام)

این در و دیوار، این اتاق قدیمی که در آن به خاک سپرده شده­ای، این خانه که امروز حرم نام دارد، مناجات­های تو را باید به یاد داشته باشد و دردهای بی نهایت امامت را به چشم دیده باشد؟

چند بار تفتیش؟ چندبار درهای بسته و چشم­هایی که از در و دیوار، برای یافتن یک مدرک جرم می­باریدند؟ امروز دیگر هیچ حصاری نیست و هیچ محدودیتی.

و امروز.... گروهی به خود اجازه دادند که بگویند درمورد بزرگانی چون شما ، هر آنچه که از بی خردی آنان سرچشمه می گرفت، به نام هادیت قَسَمَت می دهم که هدایت کن و ببخش ما را که نتوانستیم حق معرفتت رو به جا بیاریم. بابی انت و امی 

غروب غریبانه دهمین آفتاب ولایت، بر رهروان راه مقدسش تسلیت باد!

بانوی پاک قریش!

ماه هاست که تنهایی ات را با گفتگو با فرزندی که هنوز به دنیا نیامده پر کرده ای، و حتی الان که نیازمند یاری هستی ، زنان قریش جواب تو را با طعنه هایی می دهند که نتیجه انتخاب همسر ملکوتی و آسمانی توست. دلت را به گرمای دعای روح بخش همسرت می سپاری و فرزندت را در گرو توکل به خدا می نهی تا اینکه مهمان برایت می رسد؛ زنان برگزیده برای یاری ات ، برای کمک به "زهر" شدن جهان، کمک به "فطم" شدن شیعیان از آتش دوزخ آمده اند.

و اینک فاطمه ی زهرا، چشم به جهان گشود و چه نورانی کرد زمین را ؛ میلاد ام ابیها، فاطمه ی زهرا مبارک باد.

ای بانوی مطهره ی قریش!

به یمن قدوم دختر نورانی ات  زهرا و به یمن مادر شدنت برای مادران جامعه ای که عاشق نور دیده ات هستند دعا کن؛ دعا کن که همه ی مادران به چنان مرتبه ای برسند که لیاقت داشتن فرزندان پاکیزه و بهشتی را داشته باشند.

مادر ادب ؛ مادر مردآفرین ؛ ام البنین

نمی دانم از چشم انتظاریت در مدینه شروع کنم ؛ یا از زمانی که گفتی دیگر مرا ام البنین نخوانید ؛ یا از خمیدگی ات که عصایی جز زینب کبری نیافتی؛

نه ... اصلا از فضیلتت شروع میکنم که در وصف آن همین بس که مادر پدر فضل بودی؛ از کرامتت همین بس که مادر پسری بودی که امان نامه شیطان را به سینه خاک کوبید و گفت: حیرتا! زاده ام البنین امان داشته باشد، اما میوه نازنین رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم ، زاده زهرای مطهّر، امان نداشته باشد؟ ؛

مرحبا مادر ادب ! به گل های خویش فرمودی: از سر ادب، که گل های زهرا علیهاالسلام را، «آقا و مولا» خطاب کنند، نه «برادر».

ای همسر با فضیلت مولایمان علی(ع) ، ای مادر دلاور عمویمان عباس(ع) ، ای مادر باکرامت سربازان میوه دل مادرمان زهرا(س) و ای ام البنین، تو را به ضجه های تنهاییت در مدینه ، تو را به سرداری علمدار کربلا، دعایی کن برای ما ؛ از بس امامان زمانمان را نشناختیم و نشان دادیم لیاقت داشتنشان را نداریم ، هنوز در انتظاریم ، به مادرمان زهرا (س) سلام ما را برسان و بگو به یوسفش سفارش ما را کند.

وفات حضرت ام البنین تسلیت باد

این فروغ کیست این سان در غروب؟

وصیت نامه کتبى حضرت فاطمه زهراسلام الله علیها
بسم الله الرحمن الرحیم
هذا ما اوصت به فاطمه بنترسول الله اوصت و هى تشهد ان لا اله الا الله و ان محمدا عبده و رسوله و ان الجنةحق  والنار حق و ان الساعة آتیته لاریب فیها و ان الله یبعث من فى القبور. یا علىانا فاطمة بنت محمد (ص ) زوجنى الله منک لاکون لک فى الدنیا والاخره انت اولى بىمن غیرى حنوطى و غسلنى و کفنى باللیل وصل ولدى السلام الى یوم القیامه .

بنام خداوند بخشنده مهربان

این وصیت نامه دختر رسول خداست در حالى وصیت مى کند که شهادت می دهد خدایى جز خداى یگانه نیست و محمد (ص) بنده و رسول اوست و بهشت حق است و آتش جهنم حق است و روز قیامت که هیچ شکى در آننیست فرا خواهد رسید و ذات الهى جمیع مردگان را از قبور برانگیزاند و زنده گرداندو همه را وارد محشر فرماید.

اى على من فاطمه دختر حضرت محمد هستم خدا مرا به ازدواج تو درآورد تا در دنیا و آخرت براى تو باشم و تو از دیگران بر من سزاوارترى.على جان حنوط و غسل و کفن کردن مرا در شب به انجام رسان و شب بر من نماز بگذار وشب مرا دفن کن و هیچ کس را اطلاع نده. اینک با شما وداع می کنم و بر فرزندانم تا روزقیامت سلام و درود می فرستم.

 این بود کیفیت رحلت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیهادخت گرامى حضرت خاتم الانبیاء محمد مصطفى علیهما آلاف التحیة والثناء کهپدر بزرگوارش هنگام رخت بربستن از دنیا به او بشارت داده و فاطمه علیهاالسلام بعد از رحلت پدر با اشتیاق فراوان به انتظار مرگ خود بود و پیوسته زبان حالش بهنغمه الهى(عجل وفاتى سریعا) مترنم بود.

درود بی پایان ما بر او و فرزندان پاکش باد.

منبع:

بحارالانوار، جلد 43، ص 214.