خیلی عصبانی بود؛ بچه اش همینطور دورش میچرخید و او داشت خانه را مرتب می کرد و زیر لب غرولند می کرد. فرزندش هم که خیلی حوصله اش سر رفته بود تقاضای بازی داشت و به خاطر سرگرم کردن خودش دست به هر خرابکاری ای می زد و آتشِ مادرش را داغ تر می کرد. آخر قرار بود تا دو ساعت دیگر خانواده ی شوهرش بیایند خانه اشان و او تازه متوجه شده بود و احساس می کرد که برای انجام همه ی کارهایش وقت ندارد.

دست بچه اش را گرفت و با عصبانیت توی چشمانش نگاه کرد و گفت: «دفعه ی آخری بود که به این وسایل دست زدی، من هی مرتب می کنم و تو هی هر چی من رشتم پنبه می کنی»، بعد هم غرولندش را به جاهای باریک تر کشاند و گفت: «با اون بابات، با اون مادربزرگت، با اون عمه ات، با اون عموهای چاقت و... ».

بچه ی معصوم همینطور نگاه می کرد و آینده ای که در حالِ خراب شدن بود به چشم هیچ کسی نمی آمد.

اشتباهی که خواه ناخواه خیلی از والدین مرتکب می شوند این است که بدی ها و شکایت هایی که از همسر و یا خانواده ی همسرشان دارند را جلوی فرزندشان عنوان می کنند؛ شاید حتی فرزندان مخاطب اصلی قرار نگیرند و طرف صحبت، شخص دیگری باشد، ولی باید یادمان باشد که دو تا گوش همیشه دنبال ماست و حتی اگر مشغول کار دیگری هم باشد ، ممکن است حرفهای ما را بشنود، حال اگر این قضیه به این ترتیب باشد که بچه ها مخاطب اصلی قرار گیرند و خدایی ناکرده این بحث به بد و بیراه گفتن به طرف منظور منجر شود، با این کار ضربه ی اصلی متوجه بچه ی بیچاره است.

خواه یا خواه باید قبول کنیم که وجود هر کسی پازلی است که از دو تبار شکل گرفته است . خانواده ی پدری و در راس آن پدر و خانواده ی مادری و در راس آن مادر. هر کدام از این تبارها له شوند، کوچک شوند و بی احترام باشند، قسمتی از وجود آن شخص به همین دردها مبتلا گشته است.

مادر و یا پدری که به شخصیت ِ طرف مقابلشان احترام نمی گذارند و او را در چشم فرزندشان کم احترام می کنند، در حقیقت قسمتی از فرزندشان را زیر سوال برده اند. و بعضی اوقات با دستِ کم گرفتن ها و شکسته نفسی هایی که در مورد خودشان هم مرتکب می شوند ، همین ضربه را به کودک بیچاره وارد کرده اند.

البته اینکه تبارش را مدینه ی فاضله بپندارد و عیوبش را هم نبیند ، صحیح نیست و شاید همان مصداق :

بَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِم مُّهْتَدُونَ

در این میان هر کسی بنا به شرایطش می داند که با رفتار صحیح توام با احترام چگونه می تواند جلوی تاثیرات منفی را بگیرد.

با بی دقتی هایمان آینده و نَفس و زندگی فرزندانمان را تباه نکنیم.