جناب شیخ رجبعلی خیاط در خاطرات خود با مرحوم توکلی می فرمایند:«عمده ی غذاهای مجالس فاطمیه ساده و بی تکلف بود از قبیل : عدس، شیرو نان، عدس پلو، آبگوشت و گاهی هم برنج و خورشت و غیره. اگر کسی از مهمان ها صرفا بعنوان خوراکی چیزی می خواست و غذا موجود بود مرحوم توکلی می داد تا با خود ببرد ولی اگر برای شفای مریض و تبرک کسی چیزی می خواست، مرحوم توکلی از ایشان می پرسید و از بازمانده های غذا و ته سفره به ایشان میداد.»
اشاره شیخ به نقش شفابخش ریزه های غذا شاید از نظر ما کمی عجیب به نظر برسد زیرا ما اکثرا خواص غذا را در خود غذا جستجو می کنیم و خواص ریزه های غذا شاید دور از ذهن ما باشد.
از امام صادق(ع) منقول است که امیرالمومنین(ع) فرمودند: « از آنچه بر سفره می ریزد (ریزه های غذا) بخورید که به اذن خدا شفای هر دردی است برای هر کس که بخواهد بدان درمان بجوید»
همچنین از عبدالله ارجانی اینچنین نقل شده است که: من در محضر امام صادق (ع) بودم و ایشان مشغول خوردن غذا بودند. دیدم که خورده های غذا امثال کنجد را که بر روی سفره ریخته بود را جمع می کنند. عرض کردم، قربانت گردم این خورده ها و ریزه ها را جمع می کنید؟ فرمودند: « ای عبدالله این ها روزی توست و آنها را رها مکن و بدان که در همین ریزه ها غذا دوای هر دردی است»
منبع: کتاب توصیه های پزشکی عارفان
کلمات کلیدی:
