بخوان دعای فرج را دعــــــــــا اثــــــر دارد دعا کبوتر عشق است و بال و پر دارد

بخوان دعای فرج را و عـافــیــت بـطـلـــب که روزگار بســـی فتنه زیر ســـر دارد

بخوان دعای فرج را کـه یـوسـف زهــــــرا ز پشت پرده ی غیبت به ما نظـر دارد

بخوان دعای فرج را به یاد خیمه ی سبز که آخرین گل سرخ از همه خبـــر دارد

"اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن
صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ
فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ
وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً
حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا"

خدایا، در این لحظه و در تمام لحظات،
سرپرست و نگاهدار و راهبر و یارى گر و راهنما و دیدبان ولىّ‏ات
حضرت حجّة بن الحسن-
که درودهاى تو بر او و بر پدرانش باد-
باش، تا او را به صورتى که خوشایند اوست
[و همه از او فرمانبرى مى‏نمایند]
ساکن زمین گردانیده،
و مدّت زمان طولانى در آن بهره‏مند سازى

و امروز کوچه پس کوچه های  شهر منور به خاطره ایست به وسعت قامت رعنای محمد(ص)و نام با صلابت علی(ع)؛

و امروز هاشمیون غرق در جشن و سرورند به خاطر عطرافشانی تقویم ها؛

و امروز غرق در گل می شود روزگاری که دسته گلانش از بی وفایی زمانه پرپر می شوند؛

و امروز روزیست که دلاورِ جوان و رشید مردِ حادثه ی کربلا می آید؛

می آید تا در رکاب پدر، ندای سبز عرفان را در شریان های زیست بپراکند؛

می آید برای نقش کردن شش گوشه ی عشق و مشق کردن درس آزادگی ؛

آمدنت مبارک ای اشبه الناس به رسول خاتم(ص)، ای همنامِ ولیِ اکبر(ع) و ای فرزندِ اکبرِ ثارالله(ع).

ما میتوانیم بینی استکبار را به خاک بمالیم

"اما مورد هفتم از سفارشهایی که این کتاب(منظور کتابی است 1000 صفحه ای که دبیر کل وزارت مستعمرات انگلستان به مستر همفر داده بود) در مورد از بین بردن نقاط قوت مسلمانان کرده است، کتاب مزبور سفارش می کند که   :

باید کاری کنیم که مسلمانان معتقد شوند که منظور رسول خدا از اسلام این بوده است که انسان دین داشته باشد، چه آنکه یهودی باشد ، یا نصرانی . منظور حضرت این نبوده که مردم محمدی شوند ، به دلیل اینکه قرآن اهل هر دینی را مسلمان می نامد در قرآن آمده است که حضرت یوسف پیامبر گفته است:«و توفنی مسلما» و ابراهیم و اسماعیل گفته اند :«ربنا و جعلنا مسلمین لک و من ذریتنا امة ممسلمة لک» و یعقوب پیامبر به فرزندانش می گوید:«فلا تموتن الا و انتم مسلمون»."

اسلام در  لغت  مأخوذ از سلم به معنای موافقت شدید در ظاهر و باطن به  گونه ای که خلافی در بین نباشد . مقابل آن خصومت و مخالفت شدید است   .

اسلام در اصطلاح  دینی  به معنای انقیاد و صلح و رضا در برابر معبود با عظمت  الله جلّ و علا می باشد . و مقابل آن کفر است به معنای سرکشی و عدم تسلیم در برابر  خدای متعال و حجت های الهی  .

جامع ترین و مختصرترین تعریف اسلام از امیرمؤمنان(ع)نقل گردیده است :

« لأنسبنّ الاسلام نسبة لاینسبها أحد قبلی : الاسلام هو التّسلیم » (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 18 ص 313)

اسلام را به گونه ای معرفی می کنم که کسی پیش از من با این جامعیّت آن را تعریف ننموده است : اسلام همان تسلیم است .

با این فرمایش اسلام یعنی تسلیم محض در برابر خداوند تبارک و تعالی و این تسلیم لوازمی دارد که بیان خواهد شد .

قرآن کریم متعدد و به صراحت دین همه ی انبیاء را اسلام معرفی می فرماید :

«أفغیر دین الله یبغون و له أسلم من فی السماوات »( سوره ی آل عمران آیه 83)

آیا جز دین خدا را می جویند ؟ با این که تسلیم اوست هر آن چه که در آسمان ها و زمین است .

بنابراین دین به طور جامع همان تسلیم است . چنان که درخواست حضرت ابراهیم(ص) نسبت به خود و فرزندانش اسلام بوده است :

«ربنا و اجعلنا مسلمین لک و من ذریتنا امةَ مسلمةَ لک»(سوره ی بقره آیه ی 128)

پروردگارا ! هر دوی ما را از تسلیم شوندگان خود قرار ده و نیز از نسل ما امتی را که در برابر تو تسلیم باشند .

و نیز می فرماید :

«شرع لک من الدین ما وصّی به نوحاَ»( سوره ی شوری آیه ی 13)

از دین همان را برای شما مسلمانان تشریع نمود که به نوح سفارش و توصیه کرده بود .

بنابراین دین الهی همان اسلام است و اسلام نیز چیزی تسلیم در برابر حق نیست ، البته این حقیقت با حفظ اصول و ارکان ، به اقتضای زمان ها و ادوار مختلف تحول می یابد و بر حسب استعدادها ، تغییر می کند و این یعنی یک سیر تکاملی معنوی برای بشر . این سیر همانند معجزات انبیاء متناسب با روح زمان و افق دید انسان ها فرق می کند .

ولی دشمنان بی خرد نمی دانند که یک مسلمان برای شناخت معیارهای تسلیم معتقد است که خدای متعال او را به این مهم رهنمون می کند به این ترتیب که:...(بقیه در ادامه مطلب)

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

سکانس اول:

بعد از نماز مغرب و عشا بود . نماز رو توی زیرزمین حرم خوندم و برای عرض ادب و وداع در حالی که زبانم آغشته بود به «لا جعله الله آخر تسلیمی علیک» و به سمت حرم آقا امام رضا (ع) توی همون زیرزمین حرکت می کردم ، به مانع برخورد کردم؛ بلی... زیرزمین رو به دو قسمت تقسیم کرده بودند و قسمتی که شامل حرم آقا بود خالی بود و خادمین محترم حرم به سرعت داشتند اون قسمت رو تمیز کردند. خیلی دلم گرفت، در حالی که از دور پنجره ی حرم رو مشاهده می کردم و سلام میدادم، سلامِ خداحافظی... یهو درهای قسمت آقایون باز شد، پسر بچه ها، جوونا و حتی پیرمردهای خمیده ای رو دیدم که می دویدند، صحنه ای بود که بی اختیار همه ی کسایی که اونجا بودن رو به گریه واداشت، گریه ی شوق، شوقِ عشق.

عشق تو با ما چه ها می کند؟....

سکانس دوم:

توی حال و هوای دلتنگی ناشی از خداحافظی آقامون (ع) بودم و داشتم صحنه های حرم ، ایوون طلا و ... رو برا خودم مرور می کردم و از پله های اتوبوس بالا می رفتم که چشمم افتاد به عکسی که بالای در قسمت راننده نصب شده بود (تصویر چهره ی همراه با آرایشِ فراوانِ خانمی) فکرشو بکنین که چه حالی بهم دست داد. نمی دونم چرا ناخودآگاه از امام رضا(ع) خیلی خجالت کشیدم. آخه این نمادِ یه مسلمونه؟!؟

آه از مظلومیتت که هنوز تصویر زیبای گنبد طلات روبروی ما بود و ....

سکانس سوم:

هوا خیلی گرم بود و وقتی از راننده پرسیدیم که آیا کولر خرابه یا نه! با اطمینانِ کامل گفت :«نه،وقتی حرکت کردیم کولر رو هم روشن می کنیم». اما وقتی مقداری از راه رو اومدیم تازه مواجه شدیم با اعتراف راننده که کولر خرابه و با اعتراض مسافرین و پیاده کردن دو تا از مسافرین و ...

آخه یکی نیست بگه بی انصاف ! دروغ؛ اون هم جلوی امام رضا(ع) ...

سکانس چهارم:

شب بود و به خاطر اینکه راننده ی اتوبوس خوابشون نگیره ضبط رو روشن کردند که شامل انواع خواننده های خانم و آقا با آهنگ های تند و زننده بود!!!!

ببخش آقا! به خاطر مهربونی و کرمت سفارش همه ی ما رو بکن ، خدایا ما رو هدایت کن...

سکانس پنجم:

به هر مصیبتی بود هندزفری موبایلم رو که هی قطع و وصل میشد توی گوشم محکم فشار میدادم  و به هر وسیله ای سعی کردم دروازه های گوشم رو بسته نگه دارم و مدام آرزو می کردم که اذان صبح رو بگن و اتوبوس برای نماز نگه داره.

 انگاری تازه خوابم برده بود که برا نماز یه فرصت 20 دقیقه ای دادن، باور کردنی نبود از یه اتوبوس پرِ مسافر ، اون هم از مشهد، حدود 10-12 نفر برای نماز پیاده شدن!!!

این جا رو دیگه واقعا نمی دونم که چی بگم.....

****

این هم از ماجرای بعد از زیارت غریب الغربا، گر چه به گفته ی خیلی از ماها امام رضا(ع) که غریب نیست. نمی خوام فعالیت های آستان قدس رو ببرم زیر سوال؛ اما آیا تزئین حرم وصحن و رواق های باشکوه ، به تنهایی دلیل عشق ما به آقاست؟ غریب به کسی میگن که فکر و عقیده اش دور از فکر و عقیده ی اطرافیانش باشه.

عاشقان ! اینجاست که باید گریست... مسلمونا کجایید؟؟؟؟ اماممون، آقامون، سرورمون چقدر از این صحنه ها رو داره میبینه؟!؟! علنی و غیرعلنی دل آقامون رو به درد میاریم و با کمال پررویی از غم فراق می نالیم... یکی به داد برسه.... یکی یه کاری بکنه ....

روزی امام صادق علیه‌السلام از یکی از شیعیان به نام "سدیر" پرسید:

- آیا هر روز حسین(علیه السلام) را زیارت می کنید؟
- خیر!
- آیا هر جمعه زیارت می کنید؟
- خیر!
- هر ماه چطور؟
- خیر!
- هر سال چطور؟
- گاهی چرا.
آنگاه فرمود:
- ای سدیر، با توجه به اینکه هزاران فرشته غبار آلود و گریان، هر روز حسین علیه‌السلام را زیارت می‌کنند و خسته نمی‌شوند، چرا تو هر هفته، یا هر روز یک بار، آن حضرت را زیارت نمی‌کنی؟
سدیر گفت: فدایت شوم، میان ما و او فرسنگ ها فاصله است.
در این هنگام امام صادق علیه‌السلام فرمود: بر پشت بام برو ... و بگو:
السلام علیک یا اباعبدالله ، السلام علیک و رحمه الله و برکاته؛
با این کار برای تو زیارت محسوب می‌شود و پاداش حج و عمره می‌یابی.

*****

میلاد دومین ثمره پیوند آسمانی علی علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام بر زمینیان و آسمانیان مبارک...

روز مبعث، روز سرنگونی زنده به گور شدن ارزش هاست. روز خواندن به نام خدا، روز منور شدن جهان از مرکز هستی.

این روز بزرگ بر تمامی مسلمین و عاشقان حضرت خاتم (صلی الله علیه و آله) مبارک باد.

دیروز از تلویزیون، سخنرانی شهید بهشتی پخش می شد که این قسمت از صحبت های ایشان خیلی برام قابل تامل بود:

«وای از زمانی که بخواهیم سر سفره ی آماده بنشینیم؛ آن روز ، روز انحطاط انقلاب اسلامی است.»

نگران شدم، باید از خودم شروع کنم...

ما میتوانیم بینی استکبار را به خاک بمالیم

"اما مورد ششم از سفارشهایی که این کتاب(منظور کتابی است 1000 صفحه ای که دبیر کل وزارت مستعمرات انگلستان به مستر همفر داده بود) در مورد از بین بردن نقاط قوت مسلمانان کرده است، کتاب مزبور سفارش می کند که :

و نیز باید فکر نجاست کفار را از دلهای شیعیان بیرون برد و این آیه از قرآن را مدرک قرار داد که می گوید: «طعامکم حل لهم و طعامهم حل لکم» (سوره ی مائده /5) و اینکه رسول خدا زنی یهودیه داشت به نام صفیه ، و زنی نصرانیه داشت به نام ماریه، و نمی شود گفت زن رسول خدا نجس است."

در ابتدا به تشریح مسئله کافر می پردازیم:

کافر بر دو قسم است: یک قسم آن کافر کتابی نامیده می‌شود مثل نصاری (مسیحی) و یهود که به وحدانیّت خداوند و پیامبران خودشان و انبیاء گذشته ایمان داشته و به رسالت پیامبر اسلام ایمان ندارند، و قسم دوم: کافر غیرکتابی نامیده می‌شوند و آنها کسانی هستند که نه اعتقاد به خدا دارند و نه به انبیاء الهی بلکه یا ملحدند یا مشرک و بت‌پرست هستند.

با توجّه به اینکه اسلام دین حق و هدایت و در نتیجه راه رستگاری و نجات است، و خدای متعال در هر زمانی برای هدایت بندگانش دین حق را با پیامبر و کتاب آسمانی خاص ارسال نموده و پیروی از آن را مایة سعادت و نجات قرار داده است و از نظر خداوند هیچ دینی جز دینی که خودش آن را فرستاده است مورد قبول نبوده و پیروان غیر دین اسلام را از زیانکاران می‌شمارد.[ آل عمران/85] پس با قطع نظر از هر دلیل شرعی، عقل سلیم انسان به تنهایی حکم می‌کند که یک فرد مسلمان وقتی که در مسیر نجات و هدایت واقعی قرار گرفته است نباید به جرگة اهل باطل بپیوندند تا چه رسد که یک زن مسلمان با کافر یا مسیحی ازدواج نموده و بدون پشتوانة اجتماعی از طرف مسلمین در متن جامعة کفر قرار بگیرد و در نهایت از نور به سوی ظلمت کشانده شده و از ولایت خداوند خارج و در تحت ولایت طاغوت قرار بگیرد.

از طرف دیگر خداوند می‌فرماید: کافر ابداً نمی‌تواند بر مسلمان سلطنتی داشته باشد.[ نساء/141.] چون با این سلطنت عزّت و شرف مسلمان زیر سؤال رفته و در برابر کفّار ذلّت نصیب او می‌گردد. پس به اقتضاء این دو آیة شریفه ازدواج یک زن مسلمان با کافر حرام بوده و جایز نمی‌باشد.

درمورد زن یهودی پیامبر(صفیه): پس از فتح خیبر رسول خدا به صفیه-زن یهودی که پدر و همسرش را در جنگ از دست داده بود- پیشنهاد آزاد شدن و برگشتن به طرف خویشان خود و یا ماندن در مدینه و اختیار اسلام و کسب آزادی و ازدواج با پیامبر را دادند، و او را بین این دو امر مخیر نمودند و به او گفتند اگر به آئین یهود بمانی من اسلام را به تو تحمیل نمیکنم و صفیه امر دوم را انتخاب نمود. و زن مسیحی پیامبر (ماریه): از جمله کنیزانی بوده است که اسلام آورده است و پس از آن با پیامبر ازدواج کرده است.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ فَلَا یَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَـ?ذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَیْلَةً فَسَوْفَ یُغْنِیکُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاءَ إِنَّ اللَّـهَ عَلِیمٌ حَکِیمٌ(توبه / 28)

اى کسانى که ایمان آورده‌اید! حق این است که مشرکان ناپاکند، پس نباید از سال آینده به مسجد الحرام نزدیک شوند، و اگر [در این قطع رابطه‌] از تنگدستى بیم دارید، اگر خدا بخواهد زودا که از فضل خویش بى‌نیازتان کند که خداوند داناى حکیم است.

واژه نجس به هرگونه پلیدی مادی و معنوی و باطنی اطلاق می شود مانند نجاست ظاهری ، بیماری های درونی، رذایل نفسانی و پستی ها و عقاید باطل، چیزهایی که نوعی پلیدی ذاتی دارند که طبعا آدمی از آنها تنفر دارد، مانند خون و بول و مدفوع، دردهای درونی لاعلاج و نیز اشخاص پست و فرومایه. مراد از انسان نجس در این آیه، بت پرست و منکر خدا و معاد است. مراد این آیه از نجاست، شرک ظاهری نیست بلکه مراد همان ناپاکی درونی وی یعنی عقاید شرک آلود و افکار اوست. آن ها نباید بعد از این سال به مسجدالحرام نزدیک شوند.

فَمَن یُرِدِ اللَّـهُ أَن یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ وَمَن یُرِدْ أَن یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقًا حَرَجًا کَأَنَّمَا یَصَّعَّدُ فِی السَّمَاءِ  کَذَ?لِکَ یَجْعَلُ اللَّـهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ (انعام / 125)

پس هر که را خدا بخواهد هدایت کند، سینه‌اش را براى اسلام بگشاید و هر که را بخواهد در گمراهى [وا] گذارد، سینه‌اش را تنگ و تنگ‌تر گرداند چنان که گویى در آسمان بالا مى‌رود. خدا این چنین بر کسانى که ایمان نمى‌آورند پلیدى مى‌نهد

رجس به معناى پلیدى وناپاکى و نجاست مصطلح فقهى است و خداوند به طور صریح غیر مؤمنین را نجس دانسته است و مطمئناً مشرکان را نمى‏توان مؤمن نامید؛ زیرا به توحید و رسالت حضرت محمد (ص) ایمان ندارند.

لازم به یادآوری است که حادثه انحراف جوانان مسلمان اندلس معلول همین رابطه ها بود.مسیحیان بر اثر آمیزش با مسلمانان اندلس توانستند مسکرات را میانشان رواج دهند و کم کم آن ها را به انواع گناهان بکشند.

ابوبصیر می‌گوید از امام باقر(ع) یا صادق(ع) پرسیدم آیا مسلمان می‌تواند با یهودی یا نصرانی مصافحه کند، حضرت فرمود:از زیر لباس اشکالی ندارد و اگر مصافحه دست به دست بود(تماس بدنی) دستت را بشوی.[ مستمسک، ج 1، ص 370، به نقل از وسائل الشیعه، باب 14 از احکام نجاسات،ج 5]

روایت صحیح علی بن جعفر(ع) از برادرش امام موسی بن جعفر(ع) از هم غذا شدن با مجوسی در یک ظرف غذا و مصافحة با او سؤال می‌کند حضرت می‌فرماید:جایز نیست.[ همان، حدیث 6]

یَسْأَلُونَکَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ قُلْ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ... (مائده / 4)

از تو مى‌پرسند: چه چیز براى آنها حلال شده است؟ بگو: پاکیزه‌ها براى شما حلال شده است.

الْیَوْمَ أُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبَاتُ وَطَعَامُ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ حِلٌّ لَّکُمْ وَطَعَامُکُمْ حِلٌّ لَّهُمْ ... (مائده / 5)

چیزهاى پاکیزه براى شما حلال شد و طعام اهل کتاب براى شما حلال و طعام شما براى آنها حلال است،

با توجه به آیه قبل از این آیه معلوم می گردد که حلیت غذای اهل کتاب مشروط بر آن است که پاکیزگی آن باقی بماند؛ پس اگر بوسیله ی شراب یا آب جو نجس شده و یا در ذبح حیوان ، نام خدا بر آن برده نشده باشد، از رده ی طیبات خارج است. 

حسن خزّاز گفت: از امام رضا ( علیه السّلام ) شنیدم که فرمود: بعضی از کسانی که ادعای محبت و دوستی ما را دارند، ضررشان برای شیعیان ما ار دجال بیشتر است. حسن گفت: عرض کردم ای پسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به چه علت؟ فرمود: به خاطر دوستی شان با دشمنان ما و دشمنی شان با دوستان ما. و هر گاه چنین شود، حق و باطل به هم درآمیزد و امر مشتبه گردد و مومن از منافق بازشناخته نشود.  (صفات الشیعه ص 8)

علی (ع) در نامه ی خود به حارث همدانی توصیه کرده است : از رفاقت با کسانی که افکارشان خطا و اعمالشان ناپسند است بر حذر باش. چه آدمی به رویه و روش رفیقش خو می گیرد و با افکار و اعمال وی معتاد می شود. ( نهج البلاغه ،نامه ی 69)

امام صادق (ع) فرموده اند: کسیکه با رفیق بد همنشین شود سالم نمی ماند و سرانجام به ناپاکی آلوده می شود.( مستدرک2 ،ص65)

علی (ع) در ضمن وصایای خود به حضرت مجتبی فرموده اند : از مراکز بد نام بپرهیز ، از مجالسی که مورد سوء ظن است دوری کن و بدانکه رفیق بد ، دوست خود را فریب می دهد و میل او را به کارهای ناپسند تحریک می کند و سرانجام آلوده اش می سازد. ( بحار جلد 23،ص55)

با توجه به مسایل مطرح شده در می یابیم که نجاست کفار برای مسلمانان بدلیل حفظ ایمان و پاک سرشتی آنان از رذایل می باشد و این نکته را این استعمارگر ورشکسته به خوبی دریافته است. و از طرفی شعار کشور جمهوری اسلامی عزیزمان مبنی بر اینکه ما با اسرائیل هیچ دوستی ای نداریم برایمان مستدل می شود.

پس در این راستا قدم ششم را با اقتدار بر میداریم:

1-      دوستی با اسرائیل و انگلیس و عمال آن ها ، ممنوع؛

2-      دوستی با کسانی که در ادعای دوستی با آن ها هستند ، ممنوع؛

3-      خرید و فروش اجناس خارجی ، ممنوع؛ 

موارد بعدی به عهده ی خواننده ی محترم...

       صبر را مفهوم معنا زینب است                  کعبه ی غمهای دنیا زینب است

چون حسین است آفتاب شهر عشق        ماهتاب عالم آرا زینب است

زینب، تو هدیه ای از طرف خدا بودی. تو نه تنها زینت پدر، که زینت مادر و همه خاندان نبوت و امامت بودی. صبْر بلندترین واژه ای بود که در تو به ودیعه نهاده شده بود. کدام مصیبت در دنیا با مصائب تو و کدام قلبْ با قلب تو در داغ دیدن برابری می کند. هیچ قلب چون قلب تو نسوخت و هیچ چشمی چون چشم تو، زیبایی را در صحرای کربلا ندید.

حضرت زینب علیهاالسلام تنها 56 سال امانت الهی خویش را بر دوش کشید. نقل است که در اواخر عمرِ آن بانوی بزرگ، در مدینه منوّره قحطی پیش آمد. عبداللّه بن جعفر، همسر حضرت زینب علیهاالسلام ، درشام مزرعه ای داشت و ناچار به اتفاق همسر خود در آن دیار رحل اقامت افکند. حضرت در آن سرزمین بیمار شد و در همان جا روح خود، این امانت الهی را به صاحبش بازگرداند و با جسمی خسته از فراز و نشیب زمان و رنجور از جور مردمان به دیار باقی شتافت. عروج ملکوتی آن بانوی مکرمه بنا به قول مشهورْ در پانزدهم رجب سال 62 ق رخ داد. اینک مزار شریفش، قبله عاشقان خاندان عصمت و طهارت است.

روزی که علی به کعبه آمد به وجود                 از بهر علی خدا در از کعبه گشود

دربسته بداد خانه ی خود به علی                     حقا که علی است خانه زاد معبود

یادمه  بچگیم،  وقتی مامانم می خواست ایستادن روی پاهای خودم رو به من یاد بده گفت:«بگو یا علی» و وقتی می گفتم «یا علی» ، جواب می شنیدم«علی یارت». به خاطر همینه که وقتی «یا علی» می شنوم ، ناخودآگاه یادِ ایستادن می افتم، یادِ بلند شدن، یادِ امید برای به جلو رفتن.

بزرگ تر که شدم هر وقت می خوردم زمین یادم می افتاد که یادم رفته بود بگم «یاعلی».

بابی انت و امی یا مولای! جانم به قربانت مگر با تو چه کرده اند که گفتی : «از آن لحظه که پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله) رحلت کرد همواره مظلوم بوده ام ^» . مگر کسی می تواند چنین عظمتی -که فرشتگان هم بی شک در آن حیرانند- را ببیند و اینچنین در حقت ظلم کند. آنان چه کرده بودند که مولایی چون تو را نفهمیدند.

رسول خدا(ص) فرمودند: « من و علی از یک نور آفریده شدیم ، چهار هزار سال پیش از آنکه خدا آدم را بیافریند و چون خدا آدم را آفرید این نور را در صلب آدم قرار داد و همچنان یکی بودیم تا در صلب عبدالمطلب از یکدیگر جدا شدیم و در من نبوت جایگیر شد و در علی وصیت»

دانی ز چه این چرخ کهن می گردد               نه بهر تو و نه بهر من می گردد

از گردش آن چون علی آمد به وجود             می بالد و دور خویشتن می گردد

خدایا! «یا علی» گفتن را، «یادِ علی» بودن را، «با علی» نجوا کردن را از ما نگیر که هر چه داریم از نور وجودی بزرگانی چون علی است و هر چه نداریم از بی تفاوتی به وجود بزرگانی چون علی است؛ و مباد بر ما که فراموش کنیم دلتنگی های بی علی بودن را .

پیشاپیش ولادت مولود کعبه بر همه ی عاشقان مبارک باد.